Voor mijn herhaalde miskramen had ik geen idee hoe moeilijk het voor iemand kan zijn een (nog) onvervulde kinderwens te hebben. Sommige dingen weet je pas als je het zelf mee maakt of van dichtbij meekrijgt.
Hoe jij je vriend/vriendin, familielid, collega kan ondersteunen, is natuurlijk persoonlijk. Over het algemeen zijn dit fijne tips:
- Naar diegene luisteren en begrip tonen.
- Vraag wat diegene prettig vindt. Het is persoonlijk waar iemand behoefte aan heeft en de behoefte kan van tijd tot tijd veranderen.
- Laat af en toe weten dat je aan iemand denkt. Met een kaartje, berichtje of iets anders. Als je niet weet wat te schrijven, kan je dat ook aangeven.
- Heb je advies? Vraag eerst of daar behoefte aan is.
- Is diegene niet bij je gender reveal, babyshower of verjaardag van je kind(eren)? Dan kan de confrontatie te groot zijn. Het is niet persoonlijk. Probeer begrip te tonen en maak er een mooi feestje van met de mensen die er wel zijn.
- Respecteer de keuzes die worden gemaakt, al denk je dat een andere weg effectiever of verstandiger is.
- Blijf geduldig. Sommige mensen zijn jaren bezig met hun (nog)onvervulde (secundaire) kinderwens.
- Wil je je eigen zwangerschapsnieuws brengen? Natuurlijk super fijn, gefeliciteerd. Een persoonlijk berichtje of een één op één afspraak heeft vaak de voorkeur.
Wat niet te doen:
- Vergelijk niet op een wijze waarbij je de situatie bagatelliseert (bijvoorbeeld verhalen vertellen over mensen waarbij het nog langer duurt/duurde om zwanger te worden of die nog meer tegenslagen hebben/hadden.
- Opmerkingen als ‘Je bent nog jong’, ‘Je wordt gelukkig wel (snel) zwanger’, ‘Kinderen hebben is ook niet zaligmakend’, ‘Ik weet zeker dat het goed komt’, ‘Je hebt in ieder geval al een kind’, ‘Je moet gewoon ontspannen’ kunnen positief bedoeld zijn, maar worden vaak niet als prettig ervaren.
- Niks van je laten horen, omdat je niet weet hoe of wat. Als je het niet weet, geef het dan aan.